تأثیر به کار گیری متون شنیداری بر مهارت گفتاری زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر به کارگیری متون شنیداری (شفاهی) بر مهارت گفتاری زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی می پردازد. روش پژوهش از نوع شبه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل 150 دانشجوی مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 60 ترجمه آموز کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن می باشد که از طریق آزمون تعیین سطح opt و به صورت تصادفی انتخاب و در آزمایش شرکت کردند و به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم گردیدند. سپس پیش آزمون مهارت گفتاری از هر دو گروه به عمل آمد و به دنبال آن هر دو گروه در معرض 10 جلسه تدریس مهارت گفتاری با استفاده از متون شفاهی (گروه آزمایشی) و بدون استفاده از متون شفاهی (گروه گواه) قرار گرفتند. پس از آن از هر دو گروه پس آزمون مهارت گفتاری به عمل آمد. ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه تعیین سطح آکسفورد بود که از روایی و پایایی مناسبی برخوردار بود. داده های به دست آمده با توجه بر آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون تی، تحلیل کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج نشان داد که مهارت گفتاری ترجمه آموزان در اثر به کارگیری متون شفاهی ارتقا می یابد.